Het is bekend dat schrijvers uitgesproken voorkeuren hebben voor het materiaal waarmee ze werken. Hoewel er zeker schrijvers zijn die gewoon achter de computer gaan zitten en zo een eind wegschrijven, zijn er meer schrijvers die een voorkeur hebben voor een bepaald type schrijfboekje, en voor een bepaald type pen of potlood. Ik moest daaraan denken toen ik een advertentie zag voor de Moleskine boekjes. Menig YUP (aardig verdienende dertiger_ vrij vertaald) zweert bij deze boekjes. Moleskine is een merk waarmee je voor de dag kan komen in bepaalde kringen, net als bijvoorbeeld met de Mac.
Waar schrijf ik het liefst in? Hoewel ik het niet erg mooi vind wil ik een boekje met een ringband, zodat ik het goed open kan leggen, maar vooral dat ik de linkerpagina naar achter kan doen terwijl ik op de rechter schrijf. Ik schrijf graag ‘op schoot’ en dan is het onhandig als de linkerpagina los bungelt. Op mijn werk zag ik stapels papier, zogenaamde misdrukken, met enkele tekens of een regel erop, die je niet opnieuw voor officiële rapporten kunt gebruiken. Met het oog op het milieu besloot ik die afvalpapieren te gebruiken om zelf schrijfboekjes mee te maken. Aanvankelijk voor op kantoor, en later ook privé. De A4’s snijd ik doormidden. Als voorkant zoek ik een illustratie uit (eigen schilderij bijvoorbeeld) en deze lamineer ik voor de stevigheid, wat dan weer niet zo fijn is voor het milieu. Omdat ik vaak losse aantekeningen maak knip ik een plastic hoes doormidden die ik achterin toevoeg, waardoor ik een hoesje heb voor deze losse blaadjes. Door het geheel haal ik een ringband, en klaar is mijn persoonlijke schrijfboekje.
Ook met pennen heb ik mijn voorkeur. Nadat ik allerlei pennen heb geprobeerd blijkt dat een pen voor mij allereerst lekker in de hand moet liggen, hij moet een lekkere grip hebben. Ook moet een pen een bepaald gewicht hebben, te licht is niet fijn.
Ik vind het leuk om een pen te gebruiken met mijn eigen logo. Mijn pennen bestel ik via het internet bij een
bedrijf dat prima drukwerk verzorgt en ook nog eens pennen met de goede grip levert. De pennen zijn navulbaar, en soms zijn er aanbiedingen waarbij een pen nog geen derde van een nieuwe vulling kost en dan bestel ik meteen een voorraadje.
Maakt een lekker boekje en een fijne pen je nou een betere schrijver, nee natuurlijk niet, maar het werkt lekkerder. Bovendien heb je als schrijver nauwelijks begrenzingen, want je kunt altijd en overal, op alles, en over alles schrijven. Wellicht is het hebben van enkele rituelen niet zo gek om je werktijd en je vrije tijd te scheiden, en om een onderscheid te maken tussen het schrijven van een boodschappenlijstje en een literair meesterwerk.
