Theoretisch gezien word je Moslim door het uitspreken van de shahadah/ getuigenis:
Ash-hadoe alla iellaha iella Allah,
wa ash-hadoe anna Moehammadan rassoeloe Allah
(Ik getuig dat er geen god is naast Allah en ik getuig dat Mohammed Zijn boodschapper is.)
In theorie ben ik Moslim en Aicha is mijn moslimnaam. Ik zal mijzelf niet gauw Moslim noemen, omdat ik vind dat daar veel meer voor nodig is dan alleen het uitspreken van de shahadah. Voel ik mij Moslim? Ik voel mij zeker verwant aan Moslims. Maar dan begint meteen het dilemma. Voel ik mij verwant aan alle Moslims?
Geboren en getogen in een westers land, in Nederland, waar je wordt geleerd een eigen mening te hebben, en waar een sterke anti- godsdienstige mentaliteit heerst, zijn er zeker aspecten waar ik moeite mee heb. De recht voor zijn raap- mentaliteit, die mijn achtergrond vormt, maakt dat ik moeite heb met sommige al te gedragen taal en uitspraken. Hier kom ik meteen op de algemene verwarring van religie en cultuur terecht. De Islam zoals we die in Nederland veelal tegenkomen heeft diepe wortels in de Arabische cultuur. Over de hele wereld zijn er vele volkeren die Islamitisch zijn. Iedere cultuur geeft zijn eigen kleur aan de Islam en haar beleving. Daarnaast geeft ieder persoon mijns inziens vorm aan zijn/ haar eigen beleving.
Ik probeer mijn eigen weg te vinden in de Islam. Gevoelsmatig voel ik mij het meest aangetrokken tot het Soefisme, de mystieke kant van de Islam. Ik geloof dat er één God is, hoe je deze God ook wilt noemen: het universum, de bron, God, Allah, de goddelijke kracht in ieder van ons. Het is mijn overtuiging dat het het goddelijke niets uitmaakt of je een hoofddoek draagt, of vlees eet op vrijdag, of vijf keer per dag bidt. Dat zijn regels die mensen hebben gemaakt, wellicht geïnspireerd door een boodschapper zoals Jezus of Mohammed (Vrede zij met hen). Wanneer je het helpt om vorm te geven aan je relatie tot het goddelijke om enkele rituelen, regels, na te leven, dan is dat mooi, maar het mag niet een lege huls worden. De intentie waarmee je in het leven en dus in je verhouding tot het goddelijke staat, die maakt voor mij en velen met mij gelukkig, het verschil.
De Islam zoals ik die ervaar in West Afrika, is een Islam die voor mij waarde heeft. Hij staat voor liefde en vrede, voor samen delen en voor elkaar zorgen. Het mystieke in het Soefisme komt tegemoet aan mijn behoefte aan geestelijk leven, en is voor mij waardevol. Het uitgangspunt van de Soefi’s om jezelf zowel in het dagelijks leven als in je geloof te ontwikkelen en het beste uit je zelf te halen, spreekt mij erg aan. De verbinding van deze werelden, leefniveau’s, is voor mij persoonlijk een van de grotere uitdagingen in mijn leven.
God is liefde, God is groot (Allahoe Akbar). Iedere situatie in je leven geeft je de gelegenheid te kiezen tussen angst of liefde. Ik geloof in de liefde, de universele liefde, de goddelijke liefde in en om ieder van ons. Angst is negatief en soms zelfs dodelijk.
Ben ik een Moslim? Saskia= Aicha, ik ben dezelfde, ik ben één. Het is goed zo.
Wil je meer lezen? Een mooi en toegankelijk boek is Soefisme, hart van de Islam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten