Wil je gelukkig zijn, doe het dan. Zorg dat je het bent, denk jezelf gelukkig. De kracht van gedachten is immens groot. Iedereen kent wel die momenten dat je een inzinking hebt, dat je even niet meer weet hoe je de knop om moet draaien. Er zijn periodes in je leven dat de inzinkingen vaker en dieper aanwezig zijn dan op andere momenten. Grote, zware, vaak negatieve gedachten kunnen door je hoofd stormen, en je weet niet meer hoe je ze stil moet zetten.
Iedereen zoekt naar geluk, iedereen is het liefst gelukkig. We zoeken het vaak buiten onszelf, soms heel ver buiten onszelf. Een andere baan, meer vrienden, meer geld, meer zon. Zo kun je jezelf gek maken met alles dat in je leven ontbreekt, maar wanneer je dit alles hebt zal blijken dat je niet automatisch gelukkiger bent.
Het is al vaker gezegd: Alles dat aandacht krijgt groeit! Dat geldt zeker voor negatieve gedachten. Niemand zal zeggen dat het gemakkelijk is om ze te stoppen, maar wanneer je dit beseft ben je al op weg.
Vannacht lag ik in bed en daar kwamen ze, de grote donkere sombere wolken:
* Hoe moet dat nou verder met…, wat als hij nog steeds zijn rekeningen niet betaalt.
* Ik voel me zo mislukt omdat ik mijn leven niet op orde heb, wat ben ik voor minkukel dat ik geen grip heb op mijn eigen leven.
* Waarom heb ik toch geen energie om leuke dingen te ondernemen.
* Wat heb ik te bieden aan de liefste van de wereld, wanneer ik in zo’n negatieve spiraal zit.
* Waarom heb ik zo weinig vrienden.
Nou zo kan ik wel even doorgaan, en van het lezen alleen word je al naar. Bovendien kan iedereen nog wel aanvullingen verzinnen die in zijn/ haar leven spelen. Het is waar, vaak komen deze spoken in de nacht, en dan kun je je hopeloos alleen voelen met je spoken. Je weet dat je moet ingrijpen, maar hoe. Gewoon ‘Stop’ zeggen, en als het niet helpt, dan zeg je het nog een paar keer. Liefst hardop. Geloof erin dat je het kan stoppen.
Wanneer je ’s ochtends wakker wordt en het nog steeds in je hoofd zeurt, wanneer je het gevoel hebt dat ieders wereld mooier is dan de jouwe, zeg opnieuw: Stop. En ga aan de gang, met hele kleine dingetjes. Maak je eigen wereld mooier. Begin heel dichtbij, draai een was, ga je gras maaien. Dit zijn de dingen waar je tijdens een inzinking geen zin in hebt, maar doe het. Kijk niet naar de wereld van een ander, maar pak je eigen wereld aan, beetje bij beetje. Geef aandacht aan je huis, je tuin. Langzaam zie je dat je eigen wereld weer een beetje mooier wordt. Begin met kleine dingen en heb je weinig energie, kijk dan naar wat je wel hebt gedaan in plaats van naar alles dat je niet hebt gedaan. Alles dat aandacht krijgt groeit. Zo, ik ga nu mijn tuin aandacht geven.
Wil je gelukkig zijn? Doe het dan.
Waarom durf je niet te geloven wat je al heel lang weet? Moet je echt eerst helemaal afbranden voordat je langzaam weer uit de as durft te herrijzen?
Hier kun je het verhaal lezen van een vrouw die na ruim twintig jaar alleenstaand ouderschap de weg terug naar zichzelf zoekt en vindt. Hulpmiddel hierbij is het pad van zelfgenezing, vandaar het symbool van de Phoenix die uit de as herrijst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten