(10-10-'12) Lekker bezig

Het is nog maar een paar weken geleden dat ik bij Yoga mijn ribben en mijn hand kneusde. Inderdaad, bij Yoga. Ik verloor mijn evenwicht en bleef met mijn voet in de handvaten van mijn tas hangen en viel met mijn ribben op mijn rechterhand... Okee, kan gebeuren.
Het is een paar maanden geleden dat ik onschuldig aan mijn voortuin stond te werken toen de pitbull van de buren in mijn achterbeen beet... Okee, kan gebeuren.
Gisteravond zou ik een paar dozen naar de overburen brengen en al bij de eerste doos ging het mis. Wat er precies gebeurde weet ik, waarschijnlijk stapte ik mis toen ik de straat over wilde steken naar de auto van de buurman, ondertussen een grote doos in mijn handen houdend.
Wie, net als ik, wel eens valt kent dat filmische slowmotion gevoel: 'Oh daaaar gaaa ik bijna, oooooh daaaar gaaaaa iiiiiiiiiik eeeeeeeeeeeecht. AUW shit.' Zoiets dus. Beduusd bleef ik nog even zitten op de grond, hm dat voelde niet fijn. Ja, lekker bezig.

Mijn lieve buren hielpen me de rest van de dozen dragen en daarna ging ik gauw naar binnen. Kijken wat de schade was. Mijn broek was nog heel, maar wat een bloed!!! Mijn hele knie lag open. Ik voelde me net een klein kind dat een kusje van mama op de knie nodig had... Goed, broek gewassen, knie gewassen, en dan. Hoe verzorg je zo'n wond. Ik besloot hem aan de lucht te laten drogen en af en toe mijn knie te buigen zodat hij niet vastgroeide.

Hiernaast zie je hoe mooi hij er de morning after uitziet.

Gaandeweg ging mijn linkervoet opzwellen, nee he. Ik kon geen stap meer verzetten. Een gekneusde hand is vervelend, maar een gekneusde voet is een regelrechte handicap, nou ja, voeticap.
Bijtijds naar bed gegaan, elastieken band om de voet, net onder mijn enkel, en arniflor tegen kneuzingen erop gesmeerd. Halverwege de nacht werd ik wakker van de pijn en en passant moest ik naar de wc. De wc is helemaal aan de andere kant van mijn normaal gesproken toch kleine huisje... Ik was een uur onderweg, nou ja zo leek het. Daarna weer kunnen slapen.
Vanochtend deed mijn voet minder zeer zolang ik er maar niet op stond. Conclusie: rust houden. Paar dingetjes zullen afgezegd moet worden de komende dagen, niet fijn maar ach, kan gebeuren.

Lekker bezig zijn kan ook echt leuk zijn.
Een paar dagen geleden kwam ik op een site terecht die echte kaarten maakt en verstuurt. Dat is waar ik al een tijd naar zocht voor mijn Humblekaarten. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb een eigen account aangemaakt en de eerste Humblekaarten staan erop. Mijn shopadres is humble.sendasmile.com. Een geweldige en toepasselijke naam. Hiernaast zie je een link naar die site.
Het is even een flinke klus om alle afbeeldingen aan te passen en de layout van de shop naar wens te krijgen, maar dan heb je ook wat. Ik ben er hartstikke blij mee.
Het is weer een volgende stap op naar een bestaan als digitaal nomade. Mits jullie in grote getalen bestellen natuurlijk...

Ik ben blij met mijn kaartenshop en de pijn aan voet en knie is maar tijdelijk, dus ach...
Het leven is zo slecht nog niet.