Kunnen we nog terug, of liever vooruit,
naar een samenleving waarin we de kinderen beschermen,
waarin we iedereen die dat nodig heeft beschermen?
Laten we weer voor elkaar gaan zorgen,
en gasten voortaan welkom heten in dit land.
Dat zijn mijn wensen deze feestdagen en nog heel lang daarna.
Waarom durf je niet te geloven wat je al heel lang weet? Moet je echt eerst helemaal afbranden voordat je langzaam weer uit de as durft te herrijzen?
Hier kun je het verhaal lezen van een vrouw die na ruim twintig jaar alleenstaand ouderschap de weg terug naar zichzelf zoekt en vindt. Hulpmiddel hierbij is het pad van zelfgenezing, vandaar het symbool van de Phoenix die uit de as herrijst.
woensdag 22 december 2010
(G 22-12-'10) Decemberwensen
Labels:
Droom,
Grenzen,
Holistisch,
Kinderen,
Over Vergeving,
Universum,
Vergeet ze niet,
Visum,
Vooroordelen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten