Zojuist schreef ik een mailtje naar mijn Gambiaanse ‘zoon’. Ja inderdaad, die van de Barrow Bags. Ik vroeg hem wat hij graag zou willen met zijn leven. Ik vertelde hem mijn droom.
Ik droom van een mooie plot (stukje land in de Gambia) waarop ik/ we een eigen huis kunnen bouwen om daar de rest van ons leven te wonen. Ik ben altijd weg geweest van Adobe, leemhuizen. Tijdens mijn bouwkunde gerelateerde stage in Mali, honderd jaar geleden, zal ik die liefde voor de lemen gebouwen hebben opgelopen.
Toen ik twee jaar terug mijn eigen huisje op de compound van vrienden bouwde, had ik ook graag een lemen huisje gebouwd. Natuurlijke materialen hebben mijn voorkeur. Maar degene die het voor me zou bouwen overtuigde me dat ik beter materiaal kon gebruiken dat langer stand zou houden, leem zou je ieder jaar weer moeten bijwerken omdat regen, zon, wind te veel erosie veroorzaken. Ik denk dat hij gelijk had en inderdaad mijn huisje, ons paradijsje, staat nog prima overeind, na enkele regenseizoenen. Toen ik dat huisje liet bouwen had ik niet gedacht dat ik op zo’n korte termijn niet meer alleen zou zijn, en dus is helaas het huisje te klein voor twee personen, bovendien zou ik graag op mijn/ onze eigen compound wonen, en niet onder de vleugels van een ander. Ik hou van eenvoud, en wil en kan ik niet voor langere termijn in zo’n luxe leven. Ons kleine paradijsje is meer dan prachtig geworden zoals je op de foto ziet, maar het is helaas niet bedoeld om permanent te wonen. En dus droom ik.
Tegenwoordig is er een nieuwe techniek bedacht door Nader Khalili, en die heet Superadobe. Hierbij wordt gebruik gemaakt van zandzakken en prikkeldraad. De zandzakken worden met zand gevuld en goed plat gemaakt, waarna ze gestapeld kunnen worden. Voor een raam of deur wordt een opening vrijgemaakt.
Zo kun je bijna elke vorm die je wilt maken. Dit is een eenvoudige, snelle en goedkope manier van bouwen. Oorspronkelijk ontwikkeld voor op de maan, wordt deze technologie waarbij gebruik wordt gemaakt van oorlogsmaterialen, door Nader Khalili, vrijgegeven zodat over de hele wereld mensen die niet veel hebben dan wel op de vlucht zijn op een eenvoudige manier comfortabele huizen bouwen met materialen die meestal wel voorhanden zijn.
Mijn droom is om niet alleen een eigen compound ooit te hebben maar ook zelf met superadobe een huisje in een organische vorm te bouwen. Een huis helemaal zelf ontworpen en met materiaal uit de omgeving gebouwd. Geweldig!
Helaas is de realiteit dat ik mijn baan binnenkort kwijtraak en mijn droom verder weg lijkt dan ooit. Maar zoals onder andere Will Smith al zegt: Being realistic is the most commonly travelled road to mediocrity. Ik droom, ik heb altijd gedroomd en ik droom nog steeds, en ik droom groot, want in een droom hoef je geen rekening te houden met de kosten of andere beperkende zaken. Tegelijk is het meer dan een droom, het is een bestelling bij het Universum, en daarom weet ik dat deze droom gaat gebeuren.
Meer info over de Superadobe en Nader Khalili ( en trouwens ook weer over Rumi!) vind je onder ‘Links & Tips’.
Waarom durf je niet te geloven wat je al heel lang weet? Moet je echt eerst helemaal afbranden voordat je langzaam weer uit de as durft te herrijzen?
Hier kun je het verhaal lezen van een vrouw die na ruim twintig jaar alleenstaand ouderschap de weg terug naar zichzelf zoekt en vindt. Hulpmiddel hierbij is het pad van zelfgenezing, vandaar het symbool van de Phoenix die uit de as herrijst.