Vriidag, gisteren had ik een telefonisch spreekuur met de arbo-arts, nou moest ik ’s ochtends werken en er werd geen tijdstip genoemd dat ik kon worden gebeld. Uit ervaring weet ik dat hij meestal ’s middags belt dus ik liet het zo. Ik kwam rond twee uur uit mijn werk thuis, moe natuurlijk, want dat is een van mijn grootste klachten, chronisch moe, uitgeput. Er stond een bericht op mijn voicemail of ik wilde terugbellen en ik besloot dat maar meteen te doen zodat ik daarna even kon gaan liggen.
“Ik bel u vanochtend en dan neemt u niet op en nu bent u er wel. Hoe kan dat!” klinkt het aanvallend.
“Ik kom net uit mijn werk, en ik bel meteen. U belt toch altijd 's middags.”
“Oh oh, ja ik bel meestal ’s middags maar ik werk nu vanuit huis. Bent u nog naar het Militair Onderzoekscentrum geweest?”
“??? Waar?”
“Het Militair Onderzoekscentrum. Oh was u dat niet, sorry.”
“En hoe was het in Doorn, bent u daar al geweest?”
“??? Waar, in Doorn, ik weet van niets.”
“Oh, dat was dan iemand anders zeker.”
Zo ging dat gesprek ongeveer. Ik was erg moe van het werk en na deze intro begreep ik amper meer wat de man zei. Ik legde hem uit dat ik in plaats van 3x4 uur naar 2x4 uur terug ben omdat ik helemaal instort iedere keer als ik drie ochtenden werk. Hierop krijg ik het advies om een deskundigenoordeel moet aanvragen bij het UWV als ik denk dat ik mij niet aan zijn advies kan houden. Er wordt nog meer besproken en ik vraag of hij een en ander op papier wil zetten omdat ik niet alles kan onthouden wat er gezegd werd. Het ging nog over een psycholoog, een coachingstraject, Skills, Keerpunt en Qs, en ik heb geen overzicht meer wie wat is en wie wat doet.
’s Middags besluit ik op het internet even te kijken wat zo’n deskundigenoordeel precies inhoudt. Door de bergen zie ik nauwelijks het bos, zoveel en vooral zo veel verschillende informatie tref ik aan. Mijn indruk is dat een deskundigenoordeel vooral wordt aangevraagd wanneer werkgever en werknemer een conflict hebben, en dat hebben we niet. Ook zie ik dat ik €50.00 moet betalen voor dit oordeel dat bovendien niet bindend is, je kunt ook niet ertegen in beroep als je dat al zou willen. Maar als je je niet houdt aan het advies van de arbo-arts dan kan je dat een korting op je salaris opleveren. Misschien is het in ons geval dan toch handig om het aan te vragen?
Zaterdag, vandaag. Ik kom nat en moe thuis van de boodschappen doen en er ligt een brief van de arbo-arts. Ik ben blij verrast dat hij er al ligt. Wat is zijn advies en oordeel:
“Stapsgewijze uitbreiding van de werkzaamheden is mijns inziens mogelijk en zal het herstel van uw medewerkster bevorderen. Zij wordt geacht in ieder geval 3x4 uur werkzaam te zijn. Vervolgens acht ik een tijdcontingente uitbreiding van uren ook mogelijk.”
Ik vraag me echt af hoe hij hier nou op komt, we hebben net besproken dat 2 x 4 uur het maximum is. Hij verwart me toch niet met een ander, die naar een Militair centrum, of naar Doorn moest!
Wat doet zo’n gesprek en later zo’n brief met me? Vooral in combinatie met het bericht eerder deze week dat ik mijn baan kwijt raak.
Ik doe veel moeite om mijn situatie steeds van de zonnige kant te bekijken, maar zaken als UWV, arbo-arts, allerlei contacten waar ik geen overzicht meer over heb, trekken me als een spiraal naar beneden. Over stress gesproken, als je al niet ziek bent dan wordt je het wel hiervan.
Hoe kan ik nou de moed er in houden?
Vanavond is er een feestje van vrienden waar ik heen wil, ik ben in geen eeuwigheid naar een feestje of naar vrienden geweest, omdat ik verdomme steeds maar te moe moe moe ben. Ik ben het zat. Ik wil mijn leven terug!!! Ik wil weer eens naar een feestje kunnen!!! En de arbo-/ UWV-stress helpt me niet bepaald om weer op te knappen.
Voor degene die zich zorgen om me maakt/ maken, doe maar niet. Het komt wel weer goed.
26-02-‘11
Update: Ik ben naar het feestje geweest en heb me prima vermaakt. Ik heb zelfs nog gedanst! :)
27-02-'11
Update: Ik ben naar het feestje geweest en heb me prima vermaakt. Ik heb zelfs nog gedanst! :)
27-02-'11
