maandag 31 oktober 2011

(oorspronkelijk 17-09-'11) Gedicht/ Poem

Soms als ik je op een foto zie
Herken ik je niet
Wanneer we samen zijn
Zie ik alleen je ziel
Zoals jij mijn ziel ziet
Daardoor kunnen we samen zijn
Ieder in een ander deel van de wereld
Ruimte en tijd bestaan niet
Licht en liefde delen we overal

Toch doe ik af en toe een stapje terug
En dan mis ik je
Ik mis de prachtige mens die jij bent
Ik mis de armen om me heen
Die me zeggen
Je bent veilig, je bent thuis

Ik doe een poging
En blaas een zuchtje wind
Ter verkoeling en als streling
Naar jouw deel van de wereld
Voel je dat?




Sometimes when I see you in a Photograph
I don’t recognize you…
When we are together
I see only your Soul
Just as you see my Soul
That’s how we can be together
Each in a different part of the World
Time and Space no longer exist
Light and Love we share wherever we are

Yet I step a little back at times
nd I miss you then
I miss the beautiful Person you are
I miss the arms around me
Telling me
You are safe, You are at home

I make an attempt
And blow a soft little breeze
To cool you and caress you
Towards your part of the World
Can you feel it?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten