(30-10-’11) Einde van Blauwe Roos/ Blue Rose

The Blue Rose is the alchemical symbol of the impossible accomplished.
De Blauwe Roos is het alchemistische symbool van het bereikte onmogelijke.

Amper een maand geleden startte ik het blog, de Blauwe Roos, omdat ik behoefte had en heb aan licht en lucht. Nadat de Phoenix uit de as is herrezen gaat zij uit het vuur het licht en de lucht in. Er komen nieuwe stappen, nieuwe initiatieven. Een voorbeeld hiervan zijn de Humbles™, en de Blauwe roos. Ik ga langzaam in het licht staan: ik wil gezien worden. Boven alles wil ik licht en liefde opvangen en doorgeven, Onvoorwaardelijke liefde.

Ik dacht dat ik dit op het blog Blauwe Roos zou doen, een blog dat er helder en fris uitzag. Het blijkt niet zo te zijn. In de praktijk voelt het kunstmatig; sombere stukken op SPhoenixB, optimistischer, positievere stukken op Blauwe Roos. Op het laatst schreef ik bijna niet meer. Ik ben gehecht geraakt aan SPhoenixB, ik kan er mijn verhalen kwijt op een simpele, vanzelfsprekende manier. Voorlopig schrijf ik in het Nederlands, tweetalig vond ik onrustig op één pagina samen. Mijn andere site: landofthehumble.blogspot.com is Engelstalig. Ik wil mij richten op een werkplaatsonafhankelijke manier van werken in de nabije toekomst, de Engelse taal is daarbij handig.

Mijn besluit staat vast, ik hef Blauwe Roos op, en plaats voortaan mijn stukjes weer op SPhoenixB. Met spijt in het hart, dat wel, ik hou van de blauwe sfeer, maar waarom zou ik geen optimistische, opbouwende stukken op SPhoenixB zetten?

Ik concentreer me voorlopig op SPhoenixB en de Humbles™, dat is overzichtelijk en prettig. De stukjes die ik tot nu heb geplaatst op Blauwe Roos zal ik overzetten naar SPhoenixB. De teksten over vergeving ( van mijzelf) en over onze grootste angst (van Marianne Williamson ) zijn niet nieuw, maar ik vind ze nog steeds de moeite waard om hier te plaatsen. De andere stukjes zijn nieuw geschreven voor Blauwe Roos, en dus nu voor SPhoenixB.

Excuses voor de verwarring, het is beter zo.