Vandaag zit ik hier, alleen, en hij daar, ook alleen, en we hebben een hele vervelende woordenwisseling per mail. Dan breekt de afstand ons weer op. Wat je normaal gesproken in vijf minuten uitpraat, duurt nu dagenlang. Misverstanden over en weer, frustraties afreageren op een foute manier, en wachten wachten wachten tot er weer contact is.
Programma's als Grenzeloos verliefd geven aan velen de indruk dat het heel romantisch is zo'n lange afstandsrelatie, en soms is het dat ook. De andere kant is echter veel wachten, en pijn, en frustraties, en niet weten wanneer je elkaar weer kunt zien.
Gelukkig schijnt de zon, en ik ga andere dingen doen om me af te leiden.
Dit is ons (trouw-)liedje: Jah shall wash away all the tears from our eyes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten