Degenen die mijn blog al langer volgen weten inmiddels dat mijn immuunsysteem al tijden overhoop ligt. Enkele maanden geleden kreeg ik van mijn lief, getrouwd of niet hij blijft mijn lief, de tip om eens Black Seed Oil te gebruiken want dat zou goed zijn voor de versterking van het immuunsysteem. Hij had hierover een interview op de radio gehoord en dacht daarbij aan mij. Eigenwijs als ik ben, laat ik zo’n advies vaak een tijdje voor wat het is, maar op een gegeven moment ben ik eens gaan googlen naar dit Black Seed. Niets dan lovende reacties en de beroemdste uitspraak is dat Black Seed alles geneest behalve de dood. Hollandse nuchterheid hield me nog even tegen maar ik ben toch eens gaan rondkijken. In de natuurwinkel bleken ze Black Seed Oil te verkopen, dus daar ging ik heen, het ergste vrezend qua prijs. En jawel, een flesje van 120 ml voor €17.50. Mijn afkeer van de prijs overwinnend kocht ik een flesje en in ernstige gevallen (bv. Bij auto immuunziekte) werd aangeraden 3x daags een theelepel te nemen, maar zuinig als ik ben hield ik het bij 1 theelepel ’s ochtends. Het voelde goed, maar om nou te zeggen dat ik meteen resultaat zag, hm nee, dat is overdreven.
Toen ik de afgelopen weken bij mijn lief was zijn we samen naar wat ik dacht dat een winkel was namelijk de Prophetic Herbal Treatment gegaan, en daar bleek dat we meteen op consult konden komen. Omdat de herbalist nauwelijks Engels sprak voelde ik me zoals buitenlandse vrouwen zich hier moeten voelen, wanneer hun man met de arts overlegt en voor hen vertaalt. Beetje wennen. Mijn lief legde mijn klachten uit, tot in de intiemste details. Ik aarzelde om alle details te vertellen aan een jonge man in karakteristiek Moslimgewaad, maar zoals mijn lief al zei, het is een dokter. Ik kreeg een kuur mee met verschillende Black Seed onderdelen en ook nog hele fijne Aloë Oil voor de aangedane huid van mijn edele delen. Aloë Vera vertrouw ik dus daar was ik blij mee. Daarbij kreeg ik een recept voor lavendelthee voor de broodnodige ontspanning. Het was een heel pakket maar oké, ik was er blij mee. Deze herbalist was een serieuze Islamitische jongeman met prachtige ogen, toen mijn lief vertelde dat we die week zouden trouwen brak er de meest stralende lach op het gezicht door en hij feliciteerde ons van harte.
Mijn lief was al een paar dagen op zoek naar een mooie passende Moslimnaam voor mij, en hij overlegde hierover met deze jonge man. Na enig overleg en denkwerk stelde hij de namen Aicha of Sofia voor. Sofia wordt ik al wel eens genoemd door mensen die mijn naam vergeten, maar Aicha vind ik een erg mooie naam, dus ik koos voor Aicha. Aicha werd het. Ik ben blij met deze naam die mijn lief op mijn trouwring heeft laten graveren. Aicha is de meest geliefde vrouw van de profeet die ook intellectueel van alles in haar mars had, dus dat is helemaal niet gek om naar vernoemd te worden.
Nu ben ik weer een week terug in Nederland en ik heb het gevoel dat het gebruik van het Black Seed zijn vruchten heel langzaam begint af te werpen. Nou kan ik niet met zekerheid zeggen of mijn verblijf met mijn lief eraan bij heeft gedragen of dat het de Black Seed is, maar toch. Het lijkt of het ( hele prille begin) begin er is. Gelukkig heb ik een voorraadje Black Seed poeder en Black Seed zaadjes meegenomen en die doe ik dagelijks door mijn avondmaaltijd.
Het gebruik van Black Seed heeft een lange traditie in grote delen van de wereld, en langzaam lijkt het ook in Nederland door te breken. Het lijkt me een uitstekend middel binnen de zelfgenezing.
Waarom durf je niet te geloven wat je al heel lang weet? Moet je echt eerst helemaal afbranden voordat je langzaam weer uit de as durft te herrijzen?
Hier kun je het verhaal lezen van een vrouw die na ruim twintig jaar alleenstaand ouderschap de weg terug naar zichzelf zoekt en vindt. Hulpmiddel hierbij is het pad van zelfgenezing, vandaar het symbool van de Phoenix die uit de as herrijst.