zondag 24 april 2011

(24-04-’11) Leuk even bellen


Ruim twee weken terug in het land, dus hoog tijd om mijn lief even te bellen. Ik wilde zijn stem graag horen: drie weken getrouwd en alweer twee weken apart, niet leuk. Eigen schuld dikke bult, ja, ik weet het. Maar toch.

Via een 0900 nummer kon ik steeds bellen voor 18 cent per minuut, dat valt te doen zo nu en dan. Opeens werkt dat nummer niet meer, tenminste, je kunt het bellen en dan na een aantal handelingen kun je het gewenste nummer draaien, en pas dan wordt er verteld dat je dat nummer niet meer kunt bereiken met het gedraaide 0900 nummer, je moet een ander nummer bellen en dat kost je 30 cent per minuut. Je hebt dan al voor heel wat wachttijd moeten betalen. De afgelopen dagen gebeurde me dat een paar keer en onnozel dacht ik nog: ik wacht een paar dagen, straks werkt alles weer gewoon.

Gisteravond heb ik de hele avond goedkope belnummers opgezocht via het internet en velen van ze uitgeprobeerd, allemaal tevergeefs. Steeds kreeg ik de melding dat het nummer dat ik wilde bereiken toch weer via een ander 0900 nummer moest worden gebeld, de minimale kosten waren weer 30 cent per minuut. Ofwel ik kreeg nadat ik was ingebeld helemaal geen contact meer, terwijl de teller doorliep. Er waren ook nummers bij waar na het eerste contact niets meer gebeurde, steeds wacht je toch even of de telefoon misschien later overgaat. 

Ik bedacht dat ik dan maar voor 30 cent per minuut zou bellen, maar nadat ik die stap had gezet gebeurde het zelfde. Ik hoorde niets meer, of de telefoon ging wel over maar werd niet opgenomen. In die gevallen belde ik hoopvol nog een keer, maar er gebeurde niks. Gefrustreerd dacht ik: Nou ja, dan maar even rechtstreeks bellen, de nood was immers hoog, ik miste mijn lief gewoon.

Zo gezegd zo gedaan. Om een lang verhaal kort te maken. Ik heb minstens 10 x gebeld, we kregen wel contact maar konden elkaar niet verstaan. Een enkele keer ging het een beetje, en konden we een paar zinnen uitwisselen, maar dan werd of de een of de ander weer een marsmannetje met meer gebliep dan verstaanbaars te vertellen. Dan maar mijn mobiel geprobeerd, hetzelfde resultaat. Twee keer geprobeerd, de enige conversatie was; “Hallo…’, “Hallo…’, ‘Hi darling, you hear me?...’Stilte, gekraak. “Hallo…’, “Hallo…’, Ik had een beltegoed van €19.00 en aan het eind was er 5 cent over. Shit! Wat zal de rekening van mijn vaste telefoon dan wel niet zijn de komende maand.

Via de vaste telefoon konden we na het “Hallo…’, “Hallo…’, “Hallo…’, “Hallo…’, “Hallo…’, een paar keer moeizaam wat zinnen uitwisselen. Zo slecht verstaanbaar, mijn linkeroor was helemaal uitgerekt van het in de telefoon kruipen, mijn ogen keken scheel van de inspanning, en mijn nek zat in een gigaknoop, zo moest ik me inspannen om wat er werd gezegd te ontcijferen. 

We lopen tegen de deadline van de IND aan en hadden dus naast de gewenste lieve woordjes ook serieuze zaken te bespreken, dat maakt het extra frustrerend. Volgens mij hebben we nu afgesproken dat mijn lief vanmiddag probeert een uitgebreide mail te sturen met alle benodigde info en antwoorden op eerder per mail gestelde vragen. Hij had vrijdag geprobeerd te mailen, maar hoera, het internet, of de door hem gebruikte pc, werkte ook al niet mee. De mail werd niet verstuurd. Vanmiddag probeert hij het weer, en weer, en weer.

“Hallo…’, “Hallo…’, “Hallo…’,waar blijft de hulp van het Universum wanneer je haar nodig hebt...