Niet te geloven dat er al weer een week voorbij is sinds mijn lief voet op Hollandse bodem zette. De dagen vliegen voorbij, voorbij met nietsdoen. We doen geen toeristische trips of iets dergelijks. Voorlopig willen we de dagen alleen gebruiken om samen te zijn en onze relatie verdiepen.
Het grote doel van deze reis was dat mijn lief mijn zoons, moeder en andere familie zou ontmoeten. Ik moet zeggen; er zijn prachtige ontmoetingen voorbij gekomen. Ik ben vooral erg ontroerd door de zoons en mijn lief samen, ieder op hun eigen manier tasten ze elkaar af, en de algehele conclusie is dat ze goed vlees in de kuip hebben. Over en weer.
Ook ontroerd ben ik door alle enthousiaste en meelevende reacties van familie, vrienden, bekenden en collega’s. We worden regelmatig uitgenodigd voor etentjes door mensen bij wie ik nooit eerder at .
Het allerbelangrijkste is dat we het samen zo fijn hebben. Soms lijkt alles heel vanzelfsprekend en gemakkelijk, alsof we al jaren samenwonen. Soms kijken we elkaar ongelovig aan: Is dit echt? Zijn we samen in Nederland? Mijn lief is een erg prettig mens om mee in één huis te zijn. Zelfs voor iemand die niet eerder samenwoonde en erg op zichzelf is, zoals ik. Het is een wijze man met wie ik diepe gesprekken voer, en hij is een clown die gekke liedjes voor me zingt als hij in een vrolijke bui is. Een man met een heel groot inlevingsvermogen en een hoge gevoeligheid. Hij is behulpzaam in huis, veegt de vloer aan en doet de afwas. Wat heel spannend en soms erg confronterend is: hij houdt me een spiegel voor. Door hem zie ik sommige gewoontes, goed of slecht of gewoon, vanuit een andere lichtinval en dat valt niet altijd mee. Ik leer een heleboel.
Tijdens mijn hersteltraject met psycholoog, coach en fitness, is voor mij het centrale thema: Verbinding. Verbinding tussen hart en hoofd, tussen lichaam en geest, tussen spiritueel en aards, tussen mij en de ander, de samenleving, mijn kinderen etc. De aanwezigheid van mijn lief valt in die zin op ultieme wijze in het thema verbinding. Mijn angst voor verbinding en mijn verlangen naar verbinding steken beiden om de beurt de kop op. Het is daardoor ook een spannende tijd, en het lijkt soms alsof vele losse eindjes samen komen en duidelijk worden.
Vooral ben ik erg gelukkig, zijn we allebei erg gelukkig. Het is zo goed om samen te zijn. We voelen ons allebei zo vrij en gewaardeerd en geliefd en gestimuleerd en alles wat je maar wenst, wanneer we maar samen zijn. Het was het knokken om een visum meer dan waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten