vrijdag 27 april 2012

Lekker dromen (wonen)



Wel eens gehoord van een Ger of een Yurt ? Een Yurt is een ronde vilten tent met min of meer verticale wanden. Een Yurt heeft meestal een deur en een ronde opening in het dak. Zoals je ziet gebruik ik de naam Yurt, Ger heeft voor mij de associatie met een Brabantse mannennaam.

Ik heb wel eens eerder verteld dat ik een huizentic heb. Ik hou van heel veel soorten huizen, maar vooral van zelfbouw/ autochtone architectuur. In dat kader valt ook mijn liefde voor de Yurt. Toen ik in een ver verleden in het Tropenmuseum rondjes liep als suppoost, dook ik op een van de afdelingen vaak even in de nomadentent die daar opgesteld staat. Een heerlijk gevoel. Een rond huis om je heen, dat heeft gewoon iets. Daarbij komt dat een Yurt prachtig is om te zien. Mijn voorkeur gaat uit naar de beschilderde Yurt, het houtwerk is dan prachtig beschilderd.


Onverwacht had ik afgelopen week de kans om in een Yurt met leuke mensen bij elkaar te komen, maar helaas door een misverstand en een dubbele afspraak ging het niet door. Wel is mijn nieuwsgierigheid opnieuw opgewaaid. Vele uren heb ik gesurfd op het internet en de prachtigste foto's kwamen voorbij.
Een van de aspecten van de Yurt die me aanspreekt is de mobiliteit: Pak uw huis op en wandel! Een variant op een Bijbelse tekst.

Opeens ging mijn fantasie met me aan de haal. De Yurts zijn geschikt voor alle weersomstandigheden, ze hebben zich bewezen op de steppen. De in Nederland verkrijgbare Yurts zijn veelal aangepast aan de natte Nederlandse omstandigheden, dus.... wat als... stel.... een Yurt in Afrika.... Dat zou toch geweldig zijn! Ik ging eens kijken naar de prijzen. Rond de €5000.00 voor een Yurt met een doorsnee van ongeveer 5 meter. Ze zijn zelfs tweedehands te vinden. Op Marktplaats zag ik zelfs deze vrolijke Yurt (in de Humble- kleuren)  voor ruim de helft van het geld.


Een mobiel huis biedt zeker mogelijkheden. Zo lang we nog niet zeker weten waar we willen wonen en zo lang we zelf nog geen stukje grond hebben, is dit ideaal. Wanneer het tijdelijk is kun je misschien eerder op een compound van familie of vrienden staan dan wanneer het voor eeuwig is. Je kunt dan het buitentoilet en de buitenkeuken van de gastheer/ - vrouw gebruiken.

Hoeveel huis heb je nodig in een land waar de zon meestal schijnt. Het huidige huisje gebruiken we bijna alleen om in te slapen, en af en toe even terug te trekken als je op jezelf wilt zijn. Ja, ik zie me wel zitten daar in mijn Yurt. Prachtig, handig. Maar wat zal mijn lief vinden? Het is natuurlijk een ongebruikelijke woning. Ik zal eens met hem overleggen, hoewel, ik heb toch op het moment het geld niet voor een Yurt, en ook niet voor de verscheping per container.
Toch wil ik nog lekker even blijven dromen en fantaseren, en wie weet kun je over een tijdje bij ons komen logeren in zo'n prachtige Yurt. Hoewel er dan wel erg weinig privacy is, nou ja, dat zien we dan wel, haha.

“Being realistic is the most common path to mediocrity.”
Will Smith

Vrij vertaald: Als je altijd realistisch bent gebeurt er nooit iets nieuws.

zaterdag 21 april 2012

(21-04-'12) Een vroege zaterdagochtend

Een vroege zaterdagochtend
nieuwe kansen om
ongedaan te maken 
wat ik gisteren heb verknald

Een vroege zaterdagochtend
wat zal vandaag weer brengen
fluitende vogels
lichtgrauwe lucht
alles is nog mogelijk

De hele dag zon
op de vroege ochtend na
liefdevolle ontmoetingen
zonder zeuren om
niet betaalde rekeningen
een terugblik 
in de mist
die nu lijkt te gaan blijven

Verlangen naar zover
mijn lief, waar ben je
laat me smelten
in je glimlach
je ogen
die mij als mens herkennen
die mij als je lief omhelzen
ik mis je

Een vroege zaterdagochtend
waar breng je me vandaag
zal ik tevreden zijn over mijzelf 
wanneer de avond valt

Een vroege zaterdagochtend
vol belofte
vol kansen
geef me hoop
geef me leven
geef me liefde
geef me lef...
tot een late zaterdagnacht
en ik mijn angst overwin
om weer een beetje dood te gaan
 totdat ik wakker word
in een nieuwe vroege ochtend

Een vroege zaterdagochtend...


dinsdag 17 april 2012

(17-04-'12) Hartritme en ademhaling

'Je zou eens naar je ademhaling moeten kijken. Je ademt te snel', dit zei iemand een tijdje terug tegen me. Ik merk dat zelf ook. Hoewel ik soms heel goed kan ademen, kan ik wanneer ik niet oplet, en dat is heel vaak, echt lopen hyperen, zoals ik dat noem. Een typische stressademhaling...

Toen ik onverwacht de kans kreeg om mijn Heart Rate Variablity (hartritme) te laten testen door iemand die is verbonden aan een sportcentrum in Amsterdam, nam ik die kans van harte aan. Gisteren had ik de afspraak.

Lopend door Amsterdam besefte ik opeens hoe weinig ik het dorp uitkom. Ik kom bij wijze van spreken vaker in Afrika dan in Amsterdam dat maar dertig kilometer verder ligt. Met diepe teugen ademde ik de stad in en de toeristen... Ik was vergeten hoeveel toeristen er rond deze tijd in de stad zijn. Ik ving een glimp op van het nieuwe filmmuseum. Goh, ik dacht dat het veel groter en imposanter was. De grachten en rondvaartboten, de woonboten en zelfs de leenfietsen van gevaarlijke toeristen-fietsers lieten me terug in de tijd gaan en brachten een glimlach op mijn gezicht.

Ik heb iets raars met tijd en dus was ik ondanks treinvertraging errug vroeg op mijn afspraak, ik deed nog even een rondje en een koffie en ging terug naar de plek van de afspraak in de Jordaan. Ik wachtte in de sportschool aan de overkant. Dit was het type sportschool waar alleen slanke mensen komen. Het zag er allemaal heel goed uit. 

De ruimte tegenover de sportschool was mooi en nieuw, net als de vriendelijke mevrouw (meisje) die me hielp. Vreemd genoeg lukte het me niet goed om te ontspannen. Nou ja vreemd, ik bleef me constant bewust van het feit dat deze jonge vrouw bevriend was met mijn oudste zoon, of in ieder geval heeft mijn oudste muziek voor haar gemaakt die ze zou gebruiken bij de ademhalingsoefeningen. Hierdoor durfde ik niet echt mezelf te zijn, bang om iets te doen of te zeggen waardoor de oudste zich zou kunnen schamen voor zijn niet nieuw-en-mooie moeder. Stomstomstom, ik weet het, maar toch.
Ik had een hartslagmeter om en mijn ademhaling verscheen bij haar op het scherm. Ik was vooral bezig met het feit of ik het wel goed deed. Niet precies wetende wat 'het' dan was.

Mijn gewicht en bloeddruk werden ook gemeten. Mijn bloeddruk was veel hoger dan een week of twee geleden bij mijn huisarts waar deze nog prima was. Gewicht is veel te hoog, dat weet ik, maar ook mijn bloeddruk was vrij hoog en dat verbaasde me. Al met al was het een aparte ervaring. Wat voor mij confronterend was is dat je direct kon zien hoe jarenlange stress fysiek zijn tol eist. Zelfs na bijna twee jaar ziektewet en werken aan mezelf nog. Opmerkelijk vond ik ook dat hier weer naar voren kwam dat ik moet proberen een verbinding te maken tussen mijn hoofd en mijn gevoel, en dat de ademhalingsoefeningen daarbij kunnen helpen.

Ik heb ademhalingsoefeningen meegekregen die ik 's ochtends en 's avonds ga doen. Opvallend vond ik haar opmerking dat rust zo belangrijk is om naar een gezond gewicht te gaan. Nachtbraker als ik soms ben moet ik daar maar eens wat meer op gaan letten. We hebben over drie weken een nieuwe afspraak. Hopelijk kan ik dan wat meer ontspannen, want nu ik dit zo opschrijf snap ik wel dat mijn bloeddruk te hoog en mijn ademhaling te snel waren bij haar.

Al met al vind ik het een mooie methode die je kan ondersteunen bij je genezing, en daarom wil ik de volgende keer in de gaten houden dat ik voor mijzelf kom, en me niet druk moet maken om mijn zoon. Maar ja, dat is een oud patroon hè, je om iedereen bekommeren behalve om jezelf. Zo ben ik in deze burnout terecht gekomen natuurlijk. Zo, nu eerst even goed doorademen...




zaterdag 14 april 2012

(14-04-'12) Help, wat is mijn huis leeg

Het is weer zover, er is er weer een verhuisd hier. De jongste zoon heeft zijn spullen gepakt. Hij heeft een plek in Amsterdam gevonden voor onbepaalde tijd deze keer, én ook nog betaalbaar.
Deze keer heeft hij heel veel meegenomen.

Van een vorige verhuzing waarna hij terugkwam stond er nog een bed en een stoel in de schuur. Een bankje dat hij via een vriend had gekregen voor huis nummer zoveel, stond sinds een maand of acht in onze woonkamer. Eerlijk is eerlijk, het was handig en zelfs wel gezellig.

Het bankje is nu weg. Tijd dus om de woonkamer aan te passen. De tafel staat waar het bankje stond en een schommelstoel staat waar de tafel stond. Oh ja mam, mag dat boekenkastje mee? 'Tuurlijk schat. Gauw een nieuwe plek gezocht voor de inhoud van het kastje. Andere planken leeggemaakt:  al die nooit meer gebruikte video's, wat moet je ermee? Zomaar weggooien? Zitten zelfs nog video's bij van toen de jongens heel klein waren. Nou ja, voorlopig maar even in een boodschappentas want er moet ruimte komen.

Gisteren heeft hij kleding en andere spullen uit zijn kamertje hierboven ingepakt. Toen ik gisteravond bovenkwam zag het eruit alsof er een bom was gevallen. Klein kamertje, volle dozen, zakken en tassen van vorige verhuizingen die niet meer in kasten pasten. Dat was even slikken.
Vanochtend ben ik tekeer gaan, en ik heb maar liefst vier boodschappentassen vol nutteloze zooi weggegooid. Oude doosjes van allang overleden mobiels. Veel plastic en papieren tasjes... Waarom bewaar je die toch. Om een lang verhaal kort te maken: Ik weet niet wat ik zie als ik boven kom. De kamer is voor het eerst sinds tijden zo verschrikkelijk opgeruimd dat het plotseling tot me doordringt dat het nu weleens menens kon zijn. Hij is vertrokken!

Het voelt anders dan andere keren. Definitiever. Ieder keer als een van de jongens weer thuis woont moet ik wennen, maar iedere keer dat er weer een weggaat moet ik ook wennen. Het huis voelt leeg...
Ik  vroeg me van de week al voorzichtig af, zou het nu echt van mij zijn, dit huis. Zou het eindelijk gaan gebeuren?

De katjes werden net zo onrustig als ik. Vaste plekjes zijn ook voor hun verdwenen. Alles weer veranderd. Opeens weer geen grote kerel in huis waar je zo lekker kopjes aan kan geven. Geen slingerende vesten die naar grote jongen ruiken en waar je zo lekker op kunt gaan liggen.

Natuurlijk, het is ook fijn en licht en wat een andere energie in huis opeens. Maar het is toch weer even wennen. Eindelijk kan de hangmat weer uithangen in de woonkamer, dus daar ga ik maar eens even van genieten nu. Dat was een tijd geleden.

Help, wat is mijn huis leeg, en, hmmm, wat is mijn huis leeg.




vrijdag 6 april 2012

(06-04-'12) Het maken van een Humble™ eBook

Sinds enige tijd hou ik me met veel plezier bezig met Humble™. Het kleine androgyne figuurtje waar ik hier al eerder over sprak. Met Humble™ wil ik de boodschap van licht en onvoorwaardelijke liefde verspreiden. Nou klinkt dat natuurlijk wat zwaar maar het is vooral leuk. Ik heb erg veel plezier in het maken van de tekeningetjes. 

In korte tijd heeft Humble™ al een paar echte fans gekregen. Mensen houden echt van het figuurtje. Na een serie kerstkaarten heb ik nu ook een serie gelegenheidskaarten gemaakt. Net als de kerstkaarten blijkt ook deze serie weer te vertederen, te verwarmen. Ik verkoop ze zelf, en eerlijk gezegd ben ik daar geen held in. ( Je kunt ze bestellen via therealhumble@gmail.com, een serie van 8 kost €10.00 excl. € 1.00 verzendkosten)

Om Humble™ de wijde wereld in te kunnen sturen zijn ook andere kanalen nodig. Ik heb een boekje gemaakt met tekeningen en mooie uitspraken, en dat heb ik als fotoboekje laten printen. Wanneer mensen het zien zijn ze wederom ontroerd, soms zelfs in tranen. "Ga alsjeblieft door met Humble™", hoor ik regelmatig.
Ja, ik ga zeker door met Humble™. Sterker nog, ik hoop er ooit mijn brood en liefst vliegticket mee te verdienen, en als het even kan wil ik jongeren in Afrika helpen met hun studiekosten door Humble™.

Zo kwam ik tot de conclusie dat ik uitgegeven wil worden. Door een echte uitgeverij, maakt me niet uit hoe groot of klein, maar ik wil niet alles in eigen beheer doen. Daar komt bij dat ik gefascineerd ben door ebooks. Ik heb geen ereader, tablet, of telefoon met mogelijkheden om een ebook te lezen, maar toch... Ondanks mijn simpele leefstijl ben ik eigenlijk een gadgetfreak. Ik hoef ze niet te hebben maar ik hou van de mogelijkheden, en ik hou ervan om bij te blijven op dat gebied.

Om een lang verhaal kort te houden: Samen met Daisy Goddijn van eBookPoint ben ik bezig met de uitgave van mijn eerste Humble™ ebook. Het is heel leuk om mezelf ook de techniek van een ebook eigen te maken.


Na een eerste selectie van tekeningen met mooie quotes, spreuken, ben ik nu al dagen bezig met de technische uitvoering. Welk lettertype, welk formaat, oh ja, er moeten nog paginanummers geplaatst worden. Ik heb zoveel lol in het maken van het ebookje, dat moet gewoon op de lezers afstralen straks.



De samenwerking met Daisy Goddijn is prettig en inspirerend. Anders dan bij een grote uitgever word ik heel persoonlijk en enthousiast behandeld. Kortom, ik zie erg uit naar de publicatie, die waarschijnlijk eind van deze of begin van volgende maand plaatsheeft. Natuurlijk hou ik je op de hoogte. Oh ja, het gaat waarschijnlijk €9.95 kosten. Niet te duur toch?



Als primeur geef ik je hier alvast een voorbeeld van wat je kunt verwachten:


Nou ben ik eigenlijk heel benieuwd wat jij van een ebook vindt. Heb je er ervaring mee, of vind je het een gruwel om via een tablet te lezen? Kortom, zou je misschien hieronder je mening willen geven? Dat zou ik heel erg waarderen. Alvast bedankt voor de moeite.

zondag 1 april 2012

(01-04-'12) Grenzeloos getrouwd

Vandaag is het een jaar geleden dat we dolgelukkig in het huwelijk traden.
Vandaag zit ik hier, alleen, en hij daar, ook alleen, en we hebben een hele vervelende woordenwisseling per mail. Dan breekt de afstand ons weer op. Wat je normaal gesproken in vijf minuten uitpraat, duurt nu dagenlang. Misverstanden over en weer, frustraties afreageren op een foute manier, en wachten wachten wachten tot er weer contact is.

Programma's als Grenzeloos verliefd geven aan velen de indruk dat het heel romantisch is zo'n lange afstandsrelatie, en soms is het dat ook. De andere kant is echter veel wachten, en pijn, en frustraties, en niet weten wanneer je elkaar weer kunt zien.

Gelukkig schijnt de zon, en ik ga andere dingen doen om me af te leiden.


Dit is ons (trouw-)liedje: Jah shall wash away all the tears from our eyes.