woensdag 21 september 2011

(21-09-’11) Er tussen in

SPhoenixB: Het verhaal van het herrijzen uit de as. Hoe lang ga je daar mee door, hoe lang ga ik daar mee door? Bijna een jaar heb ik hier mijn stukjes geplaatst, altijd met veel liefde. Terugkijkend zijn sommige stukjes erg geslaagd, terwijl anderen een beetje zeurderig van aard zijn. Het zij zo.

En nu? De geboorte van Blue Rose/ Blauwe Roos is daar. Het is een tweetalig blog: Engels/ Nederlands. Waarom Blue Rose/ Blauwe Roos?  De Blauwe Roos is het alchemistische symbool van het bereikte onmogelijke. Tegen alle verwachting in ontstaan vaak de mooiste situaties. Wat betekent dat? Alchemistisch: De roos is wijsheid en het rosarium is het werk; zij staat ook voor de wedergeboorte van het spirituele na de dood van het tijdelijke. De rozentuin is een symbool van het paradijs en is de plaats van het mystieke huwelijk, de vereniging van de tegendelen. Blauwe roos: Het is een mystieke bloem, wiens kleur niet bestaat in onze realiteit. Het is de bloem van de aspiratie, een verlangen naar een andere staat van bewustzijn. De blauwe roos is een belofte, een mystieke belofte. Zij vertelt dat er meer onder de zon en de maan te vinden is, dan wij met ons gewone gehoor kunnen horen en wij met het blote oog kunnen zien. De blauwe roos verwelkt niet, zij is een eeuwigheidsymbool voor de bron van het leven.

Ik heb behoefte aan licht en aan lucht. Niet als in luchtig want mijn stukjes kunnen net zo zwaar zijn op de Blauwe roos als in SPhoenixB. Het is een volgende stap, de blauwe roos is een volgende stap. Nadat de Phoenix uit de as is herrezen gaat zij uit het vuur het licht en de lucht in. Na alle twijfels en worstelingen en mooie momenten die ik als Phoenix tijdens het herrijzen meemaakte, komen nu nieuwe stappen, nieuwe initiatieven die weer genomen kunnen worden. Een voorbeeld hiervan zijn de Humbles™, en zelfs de Blauwe roos. Ik ga nu in het licht staan: ik wil gezien worden. Boven alles wil ik licht opvangen en doorgeven, en liefde. Onvoorwaardelijke liefde.
Dat klinkt mooi hè.

Maar omdat een verandering nooit in één keer, in één beweging gaat, hou ik SPhoenixB nog in leven. Het ene moment zal ik op SPhoenixB schrijven, het andere moment op Blauwe roos. Zo kan ik me voorstellen dat er nog wel eens een stukje over het UWV of de arboarts zal komen; dat hoort bij SPhoenixB. Bedrijven met een ziekmakende energie, niets lichtgevends. Daarentegen horen nieuwe geboortes op gebied van werk of verhalen over de UCL, de Unconditional Love, bij de Blauwe roos.

Misschien vind je het lastig dat je soms hier en soms op Blue Rose/ Blauwe roos moet kijken om me te volgen. Er staat rechts onderaan beide pagina’s een link naar elkaar om het je makkelijk te maken. Je reacties blijven natuurlijk altijd welkom.