dinsdag 20 december 2011

(20-12-’11) Sommige dagen… update 1& 2

Ik voel de behoefte om terug te komen op mijn blog van gisteren. Nadat mijn (ex-) zakenpartner en ik per telefoon ons hart hadden gelucht, heb ik meteen haar naam van mijn sites verwijderd en haar telefoonnummers weggegooid, mede omdat ze haar naam en telefoonnummer niet graag verspreidt. Maar na enkele momenten van bezinning vond ik toch dat we wel erg raar en kinderlijk reageerden. Ik stuurde haar kort een ‘sorry-mailtje’, kennelijk had ik haar geraakt en dat was niet echt mijn bedoeling. Niet heel lang daarna ontving ik een ‘sorry-mailtje’ terug. Dat was leuk. Vandaag hebben we elkaar even gezien en gesproken. We besloten dat we elkaar te veel de moeite waard vinden om zo uit elkaar te gaan. Het is fijn om weer door een deur te kunnen gaan. De samenwerking hebben we voorlopig stopgezet. We zien wel over een tijdje of we misschien toch nog iets samen gaan doen.

Wat betreft de jongste: nadat de huisarts op vakantie bleek, ging het verhaal nog verder. Omdat hij al anderhalf jaar niet of nauwelijks een inkomen heeft, besloten we achter een eventuele uitkering aan te gaan. Om een lang verhaal kort te houden: We hebben de hele middag in vicieuze cirkels rondgedraaid, van UWV naar gemeente, naar Sociale Zaken van buurgemeente, naar Werkplein en weer terug en weer opnieuw. Ik moet bekennen dat ik mijzelf erg tegenkwam, bijna hysterisch werd ik van het UWV met name, De amorfe machine die allang niet meer goedgeolied is en niets van doen heeft met (mede-) menselijkheid. We kwamen niet door de muren van bureaucratie heen.
Wat een vervuilde energie komt er in huis wanneer je met dit soort dingen bezig bent. Ik ben eind van de middag een blokje om gegaan voor een frisse neus en even uitwaaien. Toen ik terugkwam heb ik kaarsen aangestoken, wierook gebrand en met mijn benjamin afgesproken dat we alles gewoon verder zouden laten rusten voor die dag. Dat lukte ook nog.

Vanochtend bedacht ik dat als het zo veel moeite kost, dat we dan kennelijk op de verkeerde weg zitten. Denkend aan zelfgenezing kwamen we uiteindelijk uit op een combinatie van
·         Neuro Linguistisch Programmeren,
·         Gezonde voeding, gezond waak/ slaapritme
·         Lekker skaten
·         Mediteren/ reflecteren
·         Gevoel voor humor

Dat is waar we ons nu eerst op richten en kijken hoe ver we nu komen, eigenlijk hoeft hij alleen maar een baantje te vinden dat echt bij hem past en waar hij zichzelf kan zijn. We moeten vooral problemen niet groter maken dan ze zijn. Uiteindelijk gaat het meeste hartstikke goed en zijn er heel wat mensen die hem zouden willen zijn. En toen belde een oude baas… ben benieuwd.

Update 2, 21-12-'11

Mijn schatje komt net thuis met de sleutels van zijn nieuwe huis en bedrijf. Zijn oude baas zou de zaak aan hem overdoen, maar hij zag in dat mijn benjamin niet gauw een lening zou krijgen dus nou mag hij de zaak hebben, gewoon hebben...
We zijn beiden beduusd.